Pop-rock

Może jest to najlepsza płyta z solowego repertuaru Davida Gilmoura, niemniej ustępuje longplayom „The Pros and Cons of Hitch Hiking” i „Amused To Death” Rogera Watersa. Z tego względu ocena nie może być wyższa. Album zawiera wprawdzie atrakcyjny materiał, ze słynną gitarą lidera na pierwszym planie, ale zdarzają się słabsze momenty.

Szósta solowa płyta byłego gitarzysty i wokalisty duetu The Whie Stripes rozpoczyna się bluesowo. Tak brzmi wstęp do nagrania „Old Scratch Blues” i dopiero po chwili pojawiają się klimaty rockowe. Jack White czuje się w nich najlepiej, ale na „No Name” dostrzeżemy również elementy punkowe i grunge’owe.

Joan As Police Woman to estradowy pseudonim 54-letniej amerykańskiej piosenkarki Joan Wasser. Artystka ma na koncie kilkanaście albumów, zarówno studyjnych, jak i koncertowych. Po utworach z repertuaru innych kompozytorów (m.

Z premierowym materiałem wraca amerykańska formacja Imagine Dragons. Na swoim szóstym longplayu działająca od 2008 roku grupa z Las Vegas pozostaje wierna stylistyce, która przyniosła jej sławę. Połączenie rockowych rytmów z elektroniką i popem, które muzycy zaprezentowali na debiutanckim albumie „Night Visions” (2012), zaowocowało nagrodą Grammy dla wydanego na nim nagrania „Radioactive”.

Zespół OneRepublic zawiązał się w 2002 roku w Colorado Springs. Nagrania na pierwszą płytę muzycy zaczęli przygotowywać w 2005 roku, jednak album ukazał się dopiero dwa lata później. Debiut nosi tytuł „Dreaming Out Loud” i przynosi lekkie piosenki, utrzymane w stylistyce pop-rockowej.

Przez lata historii rocka mieliśmy do czynienia ze zmienną, którą można porównać do literackiej sinusoidy Krzyżanowskiego – teorii opowiadającej o cykliczności trendów na linii racjonalizm-intuicja, humanizm-teocentryzm, życie-śmierć, pragmatyzm-romantyzm. Otóż w muzyce po okresach garażowych, w których prym wiodą zbuntowane dzieciaki, do głosu dochodzą dojrzali, biegli instrumentaliści. I tak w kółko.

Anna Osmakowicz obchodzi właśnie czterdziestolecie działalności artystycznej, a „Jestem” to album jubileuszowo – podsumowujący. Utwory, wykonywane do tej pory głównie na koncertach i niepublikowane, zostały zarejestrowane współcześnie przez znakomitych muzyków. Pojawiają się wśród nich Włodzimierz Nahorny, Paweł Stawiński, Paweł Pańta czy Adam Lewandowski.

Andrzej Majewski to były wokalista zespołu… Mafia. Nie regulujcie odbiorników. Kiedy Andrzej „Piasek” Piaseczny rozstał się z kapelą na rzecz kariery solowej, w Mafii śpiewał właśnie Majewski.

„Gaude” to cudownie zamglone granice muzyki klasycznej i elektronicznej, współczesnej i dawnej. Spotykają się tutaj trzy światy: doskonały głos Michała Sławeckiego, subtelna wiolonczela Mateusza Kwiatkowskiego oraz syntetyczne tło, brzmienia, efekty i produkcja Konrada Kucza. Z tradycyjnego punktu widzenia tego rodzaju synkretyzmy to koszmar.

Okładka sprowadza odbiorcę na manowce. Wydawać by się mogło, że zespół operuje w estetyce synth wave’owej, a tymczasem mamy do czynienia z mieszanką klawiszowych przestrzeni, kobiecych wokali i przesterowanych gitar. Czyli czymś na pograniczu hard rocka, soft metalu i melodyjnego popu.

Dave Matthews Band – Walk Around the Moon Bama Rags Recordings 2023 Recenzja w numerze 11/2023 Na „Walk Around the Moon” nie ma piosenek przygotowanych na szybko. Wszystkie zostały dopieszczone w każdym szczególe. Stały zespół Matthewsa to wytrawni instrumentaliści, potrafiący po mistrzowsku akompaniować liderowi, a tam, gdzie trzeba, wirtuozersko zaimprowizować.

„Jest taka grupa z Detroit ze świetnym młodym wokalistą – mówił o formacji Greta Van Fleet Robert Plant. – Są jak Led Zeppelin.” O frontmanie zespołu, Joshu Kiszce, legendarny wokalista powiedział żartem: „Nienawidzę go”.