Pop-rock

Amerykańską formację Mercury Rev tworzą Jonathan Donahue (gitara, śpiew) oraz Sean „Grasshopper” Mackowiak (gitara, klarnet). W Polsce poznaliśmy ją lepiej w 1998 roku, po ukazaniu się albumu „Deserter’s Songs”. Wcześniej mało kto o niej słyszał, mimo że grupa zdążyła wydać trzy albumy.

The The to zespół o tyle nietypowy, że w jego stałym składzie występuje tylko jeden muzyk. Nierzadko cały materiał rejestruje sam, grając na wielu instrumentach i wykonując wszystkie partie wokalne. Jedynie czasem zaprasza do studia sidemanów.

Czyżby grupa Yes wróciła do studia ze swym najlepszym wokalistą? Instrumenty klawiszowe w otwierającym album nagraniu „True Messenger” brzmią jak te pod palcami Ricka Wakemana. Tyle że legendarny pianista od dawna nagrywa pod swoim nazwiskiem i tym razem również nie dołączył do składu.

Może jest to najlepsza płyta z solowego repertuaru Davida Gilmoura, niemniej ustępuje longplayom „The Pros and Cons of Hitch Hiking” i „Amused To Death” Rogera Watersa. Z tego względu ocena nie może być wyższa. Album zawiera wprawdzie atrakcyjny materiał, ze słynną gitarą lidera na pierwszym planie, ale zdarzają się słabsze momenty.

Szósta solowa płyta byłego gitarzysty i wokalisty duetu The Whie Stripes rozpoczyna się bluesowo. Tak brzmi wstęp do nagrania „Old Scratch Blues” i dopiero po chwili pojawiają się klimaty rockowe. Jack White czuje się w nich najlepiej, ale na „No Name” dostrzeżemy również elementy punkowe i grunge’owe.

Joan As Police Woman to estradowy pseudonim 54-letniej amerykańskiej piosenkarki Joan Wasser. Artystka ma na koncie kilkanaście albumów, zarówno studyjnych, jak i koncertowych. Po utworach z repertuaru innych kompozytorów (m.

Z premierowym materiałem wraca amerykańska formacja Imagine Dragons. Na swoim szóstym longplayu działająca od 2008 roku grupa z Las Vegas pozostaje wierna stylistyce, która przyniosła jej sławę. Połączenie rockowych rytmów z elektroniką i popem, które muzycy zaprezentowali na debiutanckim albumie „Night Visions” (2012), zaowocowało nagrodą Grammy dla wydanego na nim nagrania „Radioactive”.

Zespół OneRepublic zawiązał się w 2002 roku w Colorado Springs. Nagrania na pierwszą płytę muzycy zaczęli przygotowywać w 2005 roku, jednak album ukazał się dopiero dwa lata później. Debiut nosi tytuł „Dreaming Out Loud” i przynosi lekkie piosenki, utrzymane w stylistyce pop-rockowej.

Przez lata historii rocka mieliśmy do czynienia ze zmienną, którą można porównać do literackiej sinusoidy Krzyżanowskiego – teorii opowiadającej o cykliczności trendów na linii racjonalizm-intuicja, humanizm-teocentryzm, życie-śmierć, pragmatyzm-romantyzm. Otóż w muzyce po okresach garażowych, w których prym wiodą zbuntowane dzieciaki, do głosu dochodzą dojrzali, biegli instrumentaliści. I tak w kółko.

Anna Osmakowicz obchodzi właśnie czterdziestolecie działalności artystycznej, a „Jestem” to album jubileuszowo – podsumowujący. Utwory, wykonywane do tej pory głównie na koncertach i niepublikowane, zostały zarejestrowane współcześnie przez znakomitych muzyków. Pojawiają się wśród nich Włodzimierz Nahorny, Paweł Stawiński, Paweł Pańta czy Adam Lewandowski.

Andrzej Majewski to były wokalista zespołu… Mafia. Nie regulujcie odbiorników. Kiedy Andrzej „Piasek” Piaseczny rozstał się z kapelą na rzecz kariery solowej, w Mafii śpiewał właśnie Majewski.

„Gaude” to cudownie zamglone granice muzyki klasycznej i elektronicznej, współczesnej i dawnej. Spotykają się tutaj trzy światy: doskonały głos Michała Sławeckiego, subtelna wiolonczela Mateusza Kwiatkowskiego oraz syntetyczne tło, brzmienia, efekty i produkcja Konrada Kucza. Z tradycyjnego punktu widzenia tego rodzaju synkretyzmy to koszmar.