Michał Dziadosz

Większość przedstawionych dzisiaj płyt ukazała się w 2024 roku. Nie są to więc same najświeższe nowości, ale już nie komplikujmy. Oto kilka albumów, w większości bluesowych, o których warto poczytać, a może również je nabyć.

Rozpoczynamy cykl artykułów o instrumentach, które przyczyniły się do powstania muzyki rozrywkowej w formie, jaką znamy. Zaczynamy od Minimooga – niezwykle popularnej konstrukcji analogowej sprzed ponad pięćdziesięciu lat. Pierwszy prototyp Minimooga powstał pod koniec lat 60.

Czy nam się to podoba, czy nie, nadchodzi kolejna zima. Przedstawione dziś płyty ukazały się całkiem niedawno, ale nie zmieściły się wcześniej do cyklu wydawniczego. Warto jednak o nich poczytać, a po niektóre sięgnąć, do czego zachęcamy.

Kasia Nova, czyli Katarzyna Brodowska, to doświadczona wokalistka. Choć od lat działa na scenach krajowych i zagranicznych, to do mainstreamu na razie nie udało jej się dotrzeć. Tym razem postanowiła wydać elegancką płytę ze standardami, które mieszają się z kompozycjami premierowymi.

Za każdym razem, kiedy sięgam po jakiekolwiek dzieło kultury opatrzone religijnym znakiem wodnym, mam obawy, czy aby nie będzie to kolejny twór przeznaczony do wyświetlania lub odsłuchiwania jedynie w salkach parafialnych. Uważam, że ci, którzy pragną głosić dobrą nowinę, powinni używać uniwersalnych środków wyrazu, a nie tylko tych zarezerwowanych dla ich zamkniętych stref. W przeciwnym […]

Jesień w pełni, a to idealny czas na zapoznawanie się z muzyką. Również tą, która mogła gdzieś umknąć. Oto druga część zestawienia nowości.

Przy całym szacunku do konsekwentnych i intrygujących dokonań stojącego za projektem Adama Piętaka nie wypada mi patrzeć na Królówczaną Smugę inaczej niż jak na performance. Oceniając „Sport patriotyzm militaria” od strony czysto muzycznej, staję przed wyzwaniem. Artysta odrobił wprawdzie lekcje zarówno z mantrowości, jak i dysharmonii godnej King Crimson, ale to trochę za mało, by […]

Nie to, żebyśmy się tłumaczyli, ale czas ucieka i coś, co przed chwilą było nowością, dziś już nią nie jest. Nie zmienia to faktu, że niezależnie od dat, na przedstawione dzisiaj płyty warto zwrócić uwagę. Przed nami głównie nowości oraz kilka zaszłości, które z różnych powodów dotarły do redakcji z opóźnieniem.

Andrzej Majewski to były wokalista zespołu… Mafia. Nie regulujcie odbiorników. Kiedy Andrzej „Piasek” Piaseczny rozstał się z kapelą na rzecz kariery solowej, w Mafii śpiewał właśnie Majewski.

Anna Osmakowicz obchodzi właśnie czterdziestolecie działalności artystycznej, a „Jestem” to album jubileuszowo – podsumowujący. Utwory, wykonywane do tej pory głównie na koncertach i niepublikowane, zostały zarejestrowane współcześnie przez znakomitych muzyków. Pojawiają się wśród nich Włodzimierz Nahorny, Paweł Stawiński, Paweł Pańta czy Adam Lewandowski.

Przez lata historii rocka mieliśmy do czynienia ze zmienną, którą można porównać do literackiej sinusoidy Krzyżanowskiego – teorii opowiadającej o cykliczności trendów na linii racjonalizm-intuicja, humanizm-teocentryzm, życie-śmierć, pragmatyzm-romantyzm. Otóż w muzyce po okresach garażowych, w których prym wiodą zbuntowane dzieciaki, do głosu dochodzą dojrzali, biegli instrumentaliści. I tak w kółko.

„Gaude” to cudownie zamglone granice muzyki klasycznej i elektronicznej, współczesnej i dawnej. Spotykają się tutaj trzy światy: doskonały głos Michała Sławeckiego, subtelna wiolonczela Mateusza Kwiatkowskiego oraz syntetyczne tło, brzmienia, efekty i produkcja Konrada Kucza. Z tradycyjnego punktu widzenia tego rodzaju synkretyzmy to koszmar.