HFM

ACT 2016

Muzyka: 
Realizacja: 

Gerardo Núnez i Ulf Wakenius, po dobrze przyjętym albumie „Jazzpana Live”, kontynuują owocną współpracę. Nagrany w Madrycie „Logos” to stylowa i pełna gitarowej wirtuozerii płyta, która spaja ze sobą jazz, flamenco i elementy latynoskie. Utwory charakteryzują się kapitalnymi harmoniami i ciekawymi melodiami. Odnajdziemy w nich tęsknotę, żal, refleksję i filozoficzne rozważania, ale też radość i klimat fiesty. Doświadczenia Ulfa Wakeniusa, m.in. 10-letnia współpraca z Oscarem Petersonem, w czasie której znakomicie wspomagał lidera w ostatnich latach jego życia, wspólne muzykowanie z Herbie Hancockiem, Patem Methenym czy Youn Sun Nah, znalazły odbicie w stylu gry szwedzkiego gitarzysty. Wynalezione przez niego pomysły na traktowanie gitary akustycznej jako instrumentu jednocześnie harmonicznego, solowego i rytmicznego dosłownie porażają. Gerardo Núnez, postrzegany jako następca Paco De Lucii, potrafi zachwycić zarówno granymi w zawrotnych tempach solówkami, jak i złożonymi harmoniami. Gitarzyści odnaleźli w sobie idealnych partnerów i być może jesteśmy świadkami narodzin duetu, jaki na stałe zapisze się w historii złotą czcionką, podobnie jak legendarne trio McLaughlin/ DiMeola/De Lucia.

Robert Ratajczak
Źródło: HFiM 06/2016

Pobierz ten artykuł jako PDF

ACT 2016

Muzyka: 
Realizacja: 

Fiński saksofonista Jukka Perko Avara przed laty był związany z wytwórnią Blue Note i artystami tej rangi co Red Rodney czy McCoy Tyner. Teraz wygląda na to, że na stałe zagości w ACT. Po albumach z Wolfgangiem Haffnerem i Iiro Rantalą doczekaliśmy się tria Avary z gitarzystami Jarmo Saarim i Teemu Viinikainenem. Obok autorskich kompozycji, na „Invisible Man” znajdziemy także ciekawe przeróbki tematów Erica Claptona, Petera Gabriela i Gabriela Faure. Nietypowe instrumentarium zaowocowało kameralnym ciepłem i muzyką pozwalającą się wsłuchać w brzmienie każdego dźwięku, wydobywanego przez trzy instrumenty. Również konstrukcja kompozycji i transkrypcji wydaje się optymalnie dopasowana właśnie do takiej konfiguracji. We wszystkich utworach funkcje instrumentu rytmicznego i wiodącego wydają się zniesione na rzecz równoprawnej roli każdego z nich, zależnie od chwili. Jukka Perko dysponuje charakterystycznym, lirycznym i eleganckim tonem, doskonale oddającym zarówno fińską melancholię, jak i siłę bebopu. Płyta zachwyca harmonią, liryką i elegijnymi pejzażami. W muzyce Avary nie chodzi o szybkość, technikę czy ekspresyjne i wyraziste solówki. Ważniejsze są głębia, klimat i treść.

Robert Ratajczak
Źródło: HFiM 06/2016

Pobierz ten artykuł jako PDF

JazzHaus Musik 2016

Muzyka: 
Realizacja: 

KontraSax to duet saksofonistki i klarnecistki Christiny Fuchs oraz kontrabasistki Romy Herzberg, który obchodzi właśnie jubileusz 25-lecia działalności. Przez te lata panie podejmowały rozmaite wyzwania – uczestniczyły m.in. w projektach związanych z teatrem i koncertowały z artystami tej miary co Dave Liebman i Richie Beirach. Poza niewątpliwą wirtuozerią instrumentalistek, w muzyce Kontra- Sax słychać wyjątkowe porozumienie w warstwie zarówno instrumentalnej, jak i czysto duchowej. Dzięki podobnemu postrzeganiu przestrzeni dźwiękowej Fuchs i Herzberg wypracowały jedyne w swoim rodzaju brzmienie, intrygujące i trudne do zdefiniowania. Na jubileuszowym albumie pojawiają się także inni świetni muzycy: pianista Georg Ruby i akordeonista Florian Stadler. W utworach bardzo dużo przestrzeni przeznaczono dla tworzonych w czasie rzeczywistym improwizacji. Skutkuje to muzyką ciekawą, nieprzewidywalną i z każdym przesłuchaniem płyty pozwalającą odkrywać nowe niuanse i niespodzianki.

Robert Ratajczak
Źródło: HFiM 06/2016

Pobierz ten artykuł jako PDF

Dux 2016

Muzyka: 
Realizacja: 

Renaud-Gabriel Pion to obecny na muzycznej scenie od lat 90. kompozytor i multiinstrumentalista. Inspiracje czerpie zarówno z jazzu i współczesnej twórczości orkiestrowej, jak i bliskowschodniej muzyki etnicznej. Po świetnym perskim albumie „Qalandar” proponuje płytę w stylistyce jazzowej. „New York Sketches” zabiera nas na godzinny spacer ulicami Nowego Jorku. Towarzyszy mu słyszany w tle miejski gwar, zarejestrowany dyktafonem. Każda z kompozycji stanowi rodzaj krótkiej impresji o mieście. Nasz przewodnik doskonale radzi sobie w jazzowej konwencji, zarówno jako wytrawny saksofonista czy kreatywny klarnecista, jak i śmiało improwizujący pianista. Pion zaprosił do współpracy grono znakomitych artystów, którzy dodają płycie kolorytu. Istotna rola przypada japońskiemu pianiście i kompozytorowi, laureatowi Grammy, Ryuichiemu Sakamoto. Zapadają w pamięć również partie wokalne czy dialogi trąbki Erika Truffaza z saksofonem lidera. „New York Sketches” to okazja do odwiedzenia Nowego Jorku bez wychodzenia z domu. Poza muzyką pomoże nam w tym seria stylowych fotografii autorstwa samego Piona, zamieszczona w książeczce dołączonej do starannie wydanego albumu.

Robert Ratajczak
Źródło: HFiM 06/2016

Pobierz ten artykuł jako PDF

Mack Avenue – Artistry Music 2016

Muzyka: 
Realizacja: 

Przez wiele lat amerykański saksofonista Steve Cole współpracował z takimi muzykami, jak: Buddy Guy, Freddie Cole czy Junior Wells. Wraz z Marcusem Andersonem i Jeffem Kashiwą współtworzył trio The Sax Pack. Zawsze jednak za najlepszy sposób wyrażenia siebie uważał autorskie albumy, w większości wypełnione własnymi kompozycjami. Taka właśnie jest też jego nowa płyta – „Turn It Up”, zawierająca mieszankę r’n’b, jazzu, bluesa i popu. Album Cole’a to zestaw 10 kunsztownie zagranych i zaaranżowanych utworów. W zdominowanym przez nowe kompozycje programie znajdziemy też przeróbkę tematu Bobby’ego Womacka „Woman’s Gotta Have It”. Trudno wyróżnić jakikolwiek utwór, bowiem cały album tworzy zgrabnie przyrządzoną dźwiękową miksturę. Może się ona niezobowiązująco sączyć w tle, nie wywołując większych emocji i uniesień. Nie ma tu porywających solówek czy zwracających uwagę partii instrumentalnych. Nawet wspomniana przeróbka przeboju mistrza rhythm and bluesa z 1972 roku, ozdobiona wokalem Keith Fluitt, mija niemal niepostrzeżenie. Perfekcyjne wykonanie, sterylne studyjne brzmienie i aranżacje sporządzone według doskonale sprawdzającego się przepisu mimo wszystko i tym razem mogą zachwycić miłośników smooth jazzu.

Robert Ratajczak
Źródło: HFiM 06/2016

Pobierz ten artykuł jako PDF