Skip to content

HFM

Jesteś tutaj: Start --> kolumny testy lista --> Gauder Akustik Arcona 100

Gauder Akustik Arcona 100

Kategoria: Kolumny

Budowa
Seria Arcona składa się z dwudrożnych monitorów Arcona 40, podłogowych modeli dwuipółdrożnych Arcona 60 i 80, recenzowanych dziś trójdrożnych Arcona 100 oraz głośnika centralnego FRC. We wszystkich wykorzystano głośniki wysokotonowe Air Motion Transformer (A.M.T.) konstrukcji Oskara Heila. Membrana tweetera ma przekrój harmonijki, w której poprowadzono ścieżki przewodzące sygnał.

Pracuje w silnym polu wytwarzanym przez magnes FeNdB (żelazo-neodym-bor). Ukształtowanie i kierunek ruchu membrany powodują, że poruszone powietrze wydostaje się przez jej szczeliny z prędkością pięciokrotnie wyższą niż w przypadku tradycyjnej kopułki. Decyduje to o dużej rozdzielczości głośnika. Do tego dochodzi jego wysoka efektywność.

Pozostałe przetworniki opracowano specjalnie z myślą o serii Arcona. W „setkach” mają po 17,5 cm średnicy. Górny przetwarza tony średnie i pracuje w oddzielnej komorze. Dwa dolne, we wspólnej wentylowanej komorze, odpowiadają za bas. Kosze to aluminiowe odlewy. Wklęsłe jednolite membrany X-Pulse również wykonano z aluminium. Przykrywają niewidoczny z zewnątrz stożek, łączący je z cewką.

Bas-refleks skierowany w podłogę. Rozstaw kolców można rozszerzyć

Częstotliwość rezonansowa membran wynosi ponad 6000 Hz, co wymogło zastosowanie odpowiedniego wytłumienia. Po pierwsze, wewnętrzną powierzchnię membran pokrywa warstwa miękkiego polimeru. Po drugie, w zwrotnicy, zbudowanej z najwyższej klasy komponentów (m.in. Mundorf, Audyn i MKP), wykorzystano filtry o bardzo stromych zboczach – 50 dB na oktawę, odcinające pasmo na długo przed rezonansem. Dzięki temu jest on niesłyszalny i niemierzalny. Ponadto, wskutek takiego filtrowania, zakresy pracy poszczególnych głośników nakładają się na siebie tylko w minimalnym stopniu, poprawiając rozdzielczość i możliwości dynamiczne zestawu. Arcony przejmują to rozwiązanie z referencyjnych modeli Gaudera.

Tabliczka z zaciskami WBT Nextgen.

Schemat elektryczny zwrotnicy jest symetryczny. Oznacza to, że elementy ją tworzące są zdublowane w obu odnogach (+ i -) zasilania głośnika i każdy ma po połowie należnej wartości. Dzięki temu duże kolumny mają być mniej wymagające wobec wzmacniaczy. Dr Gauder nie podaje zresztą wszystkich parametrów technicznych. Pasmo przenoszenia określa jako „szerokie”, a skuteczność jako „normalną”. Czyżby bał się, że w tabeli wcale nie wyglądałyby przyjaźnie? Impedancja nie jest tajemnicą i wynosi 4 omy. Cyfry cyframi, ale odsłuch potwierdza założenia konstruktora.
Obudowy wykonano z 22-mm płyt MDF. Dostępne są trzy opcje wykończenia: fornir wiśniowy oraz czarny i biały lakier fortepianowy. Skrzynki wzmacnia wewnętrzna przegroda pomiędzy komorami głośników oraz wieńce. Smukły kształt obudów wynika z wygięcia boków i wąskiej ścianki tylnej, której szerokość jest ograniczona do wymaganej dla pary zacisków WBT Nextgen. Te są dostępne również w kolorze białym dla białej wersji wykończenia i akceptują wszystkie rodzaje końcówek.
Profilowany tunel bas-refleksu wyprowadzono od spodu, co znacznie ułatwia ustawienie. Kolumny wyposażono w solidne regulowane kolce; przewidziano również opcjonalne „łapy”, zwiększające ich rozstaw. W komplecie znajduje się też maskownica pokryta czarną tkaniną. Jej samodzielny montaż okazuje się skomplikowany i wymaga ingerencji technicznej, najlepiej dystrybutora.

Wysokotonowy Air Motion Transformer.

Konfiguracja
Kolumny grały z odtwarzaczem Audio Research CD7, gramofonem Garrard 401 z ramionami Origin Live Silver (wkładka AT-440MLa) oraz SME-312 (wkładka AT-33PTG/2), przedwzmacniaczami korekcyjnymi Amplifikator Pre-Gramofonowy i iFi iPhono oraz wzmacniaczem Audio Research VSi60/KT120. Elementy systemu łączyły przewody Fadel Coherence One (interkonekty, kable głośnikowe i zasilające wraz z listwą). Urządzenia stały na stolikach StandArt STO i SSP. System grał w pomieszczeniu o powierzchni 16 m² o przyjaznej akustyce.
Głośniki nie są wybredne pod względem ustawienia. Wytwarzają dużo dźwięku, więc pomimo skierowanego do dołu bas-refleksu warto odsunąć je od ścian. W teście zachowałem odległość około 70 cm od tylnej oraz około 80 cm od bocznych. Kolumny były ustawione na firmowych kolcach i granitowych płytach. Większe pomieszczenia pozwolą uzyskać jeszcze lepsze wrażenia przestrzenne.

Wrażenia odsłuchowe
Brzmienie ma potężny, wprost tytaniczny wolumen. Dźwięk jest masywny i wypełnia całą przestrzeń przed słuchaczem. Dawno nie miałem do czynienia z takim jego bogactwem.
Wśród wrażeń stereofonicznych na szczególne wyróżnienie zasługuje głębia sceny, pozwalająca bez wysiłku śledzić także dalsze plany. Nie ma tu ani śladu spłaszczania perspektywy. Niezależnie od zastosowanego wzmacniacza, high-endowy dźwięk fantastycznie wypełnia pomieszczenie. Fundament basowy sięga chyba do skały macierzystej, a drgania powietrza odczuwa się całym ciałem. Nawet w cichych fragmentach imponuje swoboda, z jaką Arcona operuje tym zakresem.
Do osiągnięcia pożądanego efektu, nawet w średnim pomieszczeniu, niezbędny jest, oczywiście, odpowiedni wzmacniacz. W przypadku lampowej integry Audio Researcha korzystna okazała się zmiana odczepów na 8-omowe. Z uwagi na specyfikację kolumn odsłuchy rozpoczynałem, wykorzystując zaciski 4-omowe, ale przy takim podłączeniu trudno było udźwignąć nasycenie niskich tonów. Po zmianie odczepów nastąpiła metamorfoza, a brzmienie odzyskało swobodę. Także tranzystorowa Zagra, mimo mikrej postury i mocy 40 W, ani przez moment nie dostała zadyszki. Arcony pozwoliły się prowadzić obu wzmacniaczom, z każdym z nich sprawiając dużą frajdę ze słuchania. Jednocześnie ukazywały różnice pomiędzy nimi. Z lampą były bardziej „lampowe”, szczególnie w zakresie wysokich tonów i mikrodynamiki średnicy. Z drugiej strony: tranzystor ani przez moment nie zagrał sucho czy ostro, przez cały czas zapewniając bogatą paletę barw.

Głębokie obudowy o przekroju łzy.

Średnica Arcony w pełni dorównuje osiągnięciom basu. Jest kolorowa, nasycona i detaliczna, a przy tym pozbawiona natarczywości i agresji. Białe membrany wooferów zawierają chyba domieszkę cukru. Ale nie cukru sklejającego muzykę, tylko umilającego odsłuch.
Przejrzystość wysokich tonów pozwala precyzyjnie odczuwać cieniowanie dźwięków, niuanse interpretacji czy subtelności dynamiczne. Wysokotonowy głośnik A.M.T. nie jest bardzo łatwy w aplikacji. W tym przypadku jego potencjał wykorzystano znakomicie. Wysokie tony z dużej pofałdowanej membrany naturalnie uzupełniają barwną prezentację. Są zróżnicowane, przejrzyste, a przy tym spokojne i kontrolowane. Słuchając wiedziałem, że tam nic złego się nie dzieje. Mogłem się w pełni poświęcać muzyce, a nie poszukiwaniu sygnatur brzmieniowych.

Średnio- i niskotonowe przetworniki z membranami X-Pulse wyglądają jednakowo.

Możliwość krótkiego spotkania z Arconą 100 miałem też w czasie Audio Show 2013. W hotelowym pokoju kolumny nie wywarły na mnie takiego wrażenia. Nie przypominały brzmieniem tego, co zapamiętałem z odsłuchów w moim systemie, a nasycenie dźwięku gdzieś się rozproszyło. Czy wynikało to z właściwości pomieszczenia, czy urządzeń towarzyszących – nie wiem. Jednak z całą pewnością Arcona 100 to świetne głośniki – obowiązkowa pozycja do sprawdzenia dla audiofilów poszukujących rozsądnie wycenionych, dużych kolumn o high-endowym brzmieniu. O zakupie powinien zdecydować odsłuch przeprowadzony we własnym systemie.

Konkluzja

W rodowodzie może się zdarzyć zmiana nazwiska, ale geny są przekazywane z pokolenia na pokolenie. W Arconie ujawniają się te najlepsze. Setki to świetne głośniki, które bez kompleksów zniosą porównania z droższymi konstrukcjami. Radość grania i słuchania.