emboy napisał: ...
Les-Humpries-Singers np -> zabawa na całe wakacje.

Akurat z "Mexico" wiążą się dwie historyjki. Pierwsza - ogólnoświatowa - mieli trochę problemów z tym nagraniem, bo "przypadkowo" jest podobne do tego nagrania niżej (tutaj w wersji chyba najbardziej znanej)



Druga historyjka - moja własna: kiedyś, w latach siedemdziesiątych, zdarzało mi się czasami odwiedzać znajomego mojego ojca. Miał on super sprzęt grający, przynajmniej tak mi się wtedy wydawało, ale co to dokładnie było to nie potrafię do tej pory rozgryźć, a znajomy ojca już dawno nie żyje. Pamiętam, że wszystko miał Philipsa. Jedynie kolumny, z tego, co pamiętam, nie pasują mi do tego Philipsa, bo wydaje mi się, że bardziej przypominały mi Tannoy Royal Westminster (czy jakoś tak), ale byłem wtedy za mały, żeby przywiązywać do tego wagę, dlatego to mało ważne. Ten znajomy miał krewnego w Holandii, który przywoził mu różne płyty. Trafiła się również płyta Les Humphries Singers z nagraniem "Mexico". Pamiętam, że jak tego wtedy słuchałem to ten moment takiej "pseudowędrówki" między kolumnami (od 1'13" do 1'45" w tym teledysku z YT) był bardziej słyszalny, bardziej wyrazisty. Nigdy później nie słyszałem tego w tak wyraźny sposób, obojętnie na jakim sprzęcie .

Drugi ich największy przebój:



też jest podejrzanie podobny do (tu też najbardziej znana wersja)

emboy napisał: ...
Oczywiście dawno dodane do ulubionych, tylko kiedy ja nadążę ze słuchaniem?

Nie da się wszystkiego wysłuchać

dzisiaj trochę rokowego brzmienia:

Dzisiejsze wspominki filmowe:

fozzie napisał: Będzie cz.2

Nadeszła pora na część drugą

Tej pierwszej wspominki świetnie się słucha w nocy, w ciemnościach, głośno, na słuchawkach


Druga dla rozluźnienia


Trzecia... cóż innego mogłoby być?

Laboratorium wraca i to w młodzieńczej formie, jeżeli pominąć siwiznę tam gdzie miało co osiwieć.



A w międzyczasie odkryłem czym zajmuje się jeszcze Janusz Grzywacz:





Tylko kto mu sufluje te teksty, czyżby Mistrz Witkacy?

Pozdrawiam

Kilka wieczorów mam z głowy:

Dzisiejsze wspominki:







tak bez związku

nawet lato kalendarzowe już dobiega niestety ku końcowi dlatego słucham jeszcze trochę słonecznych kawałków z nutą reggae

Jakoś tak dopadł mnie znowu A Whiter Shade Of Pale

Wersja prawie oryginalna:



z Garym Brookerem zrobionym na Ryszarda Rynkowskiego i Martinem Fisherem, który wyrwał się na chwilę z balu u hrabiego Drakuli. Biedny Ian Anderson nie załapał się do miksera, więc tylko wygląda. Za to jakiś jutubowy mędrzec przypisał to wykonanie Jethro Tull.

Eric Clapton udaje głosem Brookera:



Keith Emerson i Glenn Hughes w wersji po zastrzyku uspokajającym, który z czasem przestaje działać:



(czy naprawdę tam pojawił się Keith, głowy nie dam ale chyba tak - w drugiej części w każdym razie jakieś emersonowanie słychać)

I jeszcze tytułem rekompensaty, występ w którym Iana słychać:



Dobry żart tynfa wart, orkiestrowa wersja Aqualunga niczego sobie, a i kaszmirowy bonusik doklejony na końcu też całkiem ciekawy. Za to jakość techniczna beznadziejna, a i głos już nie ten. Na szczęście flet ciągle ten.

Pozdrawiam

PS Podobno jakiś mecz dzisiaj jest
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Najnowszy i według mnie najlepszy album Judas Priest.

Adam Szulc napisał: (...)
I jeszcze tytułem rekompensaty, występ w którym Iana słychać:

Dobry żart tynfa wart, orkiestrowa wersja Aqualunga niczego sobie, a i kaszmirowy bonusik doklejony na końcu też całkiem ciekawy. Za to jakość techniczna beznadziejna, a i głos już nie ten. Na szczęście flet ciągle ten.
(...)

"Aqualunga" wersję (rockband) live - bardzo lubię, with-orkiestrowej nie znałem a czasem szkoda nie znać, bo bywają zacne. W takich przypadkach bardzo lubię widzieć jak grajkowie orkiestry czują i (widać to) lubią rockowego zadziora.
W przypadku młodych wiekowo orkiestr widać to częściej (co raczej normalne jest - a może nie do końca? Może właśnie te "starsze" powinny kumać lepiej klasykę rocka/bluesa?).
Miałem okazję widzieć dwa razy na żywo orkiestry z rockowcami Deep Purple (Katowice , Spodek, 2000) - tu starsi wiekiem i bez szczególnego entuzjazmu, odegrali pro swoje wejścia i tyle.
Za to parę lat wcześniej też w Spodku - YES i młoda, bardzo młoda wiekiem (w większości kobiałki) z Polski i pełne rozbujanie bioder i nie tylko.
Mało tego, po całkowitym zakończeniu swojego udziału, w ostatniej części koncertu (ok. 1 godziny, w tym bisy) już na stojaka na back-stage'u widoczny był cały skład orkiestry, który miast wziąć d. w troki, pójść do domu i ćwiczyć wprawki z Betowena, został do końca i błyszczał entuzjazmem nie gorszym niż pozostała publika.

PS. Ten "Kaszmirek", doklejony do "Aqualunga" ...gra jak gra na sksypeckach ...ale lasecka na scenie i BOSO to przyznam, (for me) estetyczna delicja
Mam tak od czasu, kiedy tak "nie ubraną" ujrzałem na scenie Kongresowej, Cassandrę Wilson, gdy była do nas po raz pierwszy, jakoś w drugiej połowie lat 90.

Wyjątkowo dobrze brzmią wieczorową porą kawałki tej pani - specjalistki od akustycznych coverów

Słucham sobie Babymetal i jestem w ciężkim szoku...

Iro napisał: ... Mam tak od czasu, kiedy tak "nie ubraną" ujrzałem na scenie Kongresowej, Cassandrę Wilson, gdy była do nas po raz pierwszy, jakoś w drugiej połowie lat 90.

Nie wiem dlaczego ale ten koncert mnie ominął. Może byłem wyjechany, może jeszcze obrażony za rozstanie z Five Elements. Ale nie jestem pewny czy to był pierwszy jej występ w Polsce, bo mniej więcej równie dawno zaśpiewała w starym Akwarium (bilety po 600). W każdym razie ja na jej występ załapałem się już w czasach gdy odcinała kupony czyli po nagraniu "Belly of the Sun". I już stać ją było na buty.

Koncert, o którym napisałeś to chyba mniej więcej ten okres:



Widać zresztą, że Cassandra nie tylko na buty nie mogła sobie wtedy pozwolić.

Pozdrawiam

W Kongresowej Cassandra była raczej wcześniej, na samym początku koncertu pamiętam zapytała - "Warsaw, Where have You been?
Mówiła również, "że nie rozumie dlaczego dotąd nie "tu" nie trafiła".


PS. bilety powyżej 1500, niedługo po tym przebili ją Fripp i podwojona jego banda (1800) ...później dopiero, na szczyty Hajendu ceny wywindowała lady Diana K.

PS2. koncert, o którym mówiłem, niedługo potem (w całości!) retransmitowała TVP2 - mam go jeszcze na VHSie ( ) nagrany a i zapewne możliwym jest odnalezienie go na JuTubie.